آب اکسیژنه یا هیدروژن پراکسید, مایعی بی رنگ و دارای وزن مخصوص 1.115 تا 1.119 و شامل 30 درصد هیدروژن پراکساید است. این ترکیب یک اکسنده متداول است که گاهی به عنوان سفید کننده مورد استفاده قرار می گیرد. این ترکیب دارای کاربری های بسیاری در حوزه های مختلف است اما از آن جمله می توان به کاربردهای پزشکی در درجه ی اول به منظور انجام امور ضدعفونی کردن پانسمان و در مرحله ی بعد کاربرد در تصفیه آب استخرها اشاره کرد.
به منظور اطلاع از میزان خلوص این ترکیب می توان آزمایش های زیر را انجام داد.
فهرست مطالب
تست خالص بودن:
سولفوریک اسید:
1 سی سی از هیدروژن پراکساید بوسیله 20 سی سی از آب رقیق می شود به آن 5 سی سی اسید کلریدریک اضافه می شود سپس تا به جوش آمدن آن گرما داده می شود و بعد از آن محلول باریوم کلراید با محلول ترکیب می شود.بعد از سپری شدن 12 ساعت نباید هیچ رسوبی از باریم سولفات وجود داشته باشد.
اگزالیک اسید:
محلول 2 سی سی پراکسید هیدروژن در 10 سی سی از آب نباید بر اثرمحلول کلرید کلسیم روی کدر شود.
هیدروکلریک اسید:
محلول 1 سی سی از هیدروژن پراکسید در 20 سی سی از آب با 1 سی سی اسید نیتریک باید با اضافه کردن چند قطره نیترات نقره به رنگ کدر دربیاید.
هیدروفلوریک اسید:
10 سی سی از هیدروژن پراکساید به همراه چند قطره محلول سدیم هیدروکسید تبخیر شده و مایع تغلیظ شده به یک شیشه ساعتی منتقل می شود. این کار تا خشک شدن کامل محلول ادامه می یابد. اسید سولفوریک تغلیظ شده را روی باقیمانده محلول می ریزیم و بعد اجازه می دهیم تا همه مواد 2 تا 3 ساعت در یک مکان گرم قرار بگیرند.بعد از شستن شیشه هیچ لایه ای نباید قابل مشاهده باشد.
فسفریک اسید:
5 سی سی از هیدروژن پراکساید تغلیظ شده را درون حمام آب قرار می دهیم و مواد باقی مانده را به همراه 3 سی سی از آبی که 1 سی سی مخلوط منگنز و 3 سی سی از محلول آمونیاک دارد اضافه می کنیم.بعد از گذشتن 12 ساعت هیچ رسوبی نباید قابل مشاهده باشد.
جهت دریافت اطلاعات بیشتر با مشاوران ما در مرکز پژوهش صنایع شیمیایی تهران در ارتباط باشید.