سنجش خلوص آب مقطر : آبی که در آزمایشگاه ها برای انجام واکنش های گوناگون مورد استفاده قرار می گیرد آب معمولی نمی باشد. زیرا آب شهری مورد استفاده حاوی ناخالصی هایی است که می توانند در واکنش شرکت کنند و مزاحمت های فراوانی را در طی آزمایش به وجود بیاورند. در نتیجه اب مورد استفاده در آزمایشگاه آبی می باشد که ناخالصی های آن طی فرایند تقطیر حذف گردیده باشد. این را اصطلاحا آب مقطر می گویند. برای اینکه از میزان خلوص آب مقطر مورد استفاده ی خود اطمینان خاطر حاصل نمایید می توانید تست های شناسایی ناخالصی زیر را که در ادامه به آن ها بیشتر می پردازیم انجام دهید:
فهرست مطالب
آمونیاک و ترکیبات حاوی آمونیاک:
به 50 میلی لیترآب حدود 10 تا 15 قطره معرف نسلر اضافه می نماییم. انتظار می رود در صورت خالص بودن آب مقطر، هیچگونه تغییری در آن بعد از افزودن معرف دیده نشود
کلرید ها:
محلول نقره نیترات را به100 میلی لیتر از آب می افزاییم سپس به محلول ساخته شده قطره قطره نیتریک اسید را اضافه می کنیم. هیچگونه تغییری نباید در محلول دیده شود
سولفات ها:
0.25 میلی لیتر هیدروکلریک اسید و مقداری محلول باریم کلرید را به 100 میلی لیتر آب می افزاییم و محلول ساخته شده را حدود 12 ساعت در مکانی بدون حرکت قرار می دهیم. در صورتی که محلول خالص باشد هیچگونه رسوبی بعد از سپری شدن زمان مذکور نباید به وجود آید
نیترات ها:
5 میلی لیتر محلول دی فنیل آمین را در لوله ی آزمایش می ریزیم و به آن 10 میلی لیتر آب اضافه می کنیم. در صورتی که آب خالص باشد، در خط مشترک دو فاز به وجود آمده نباید هیچگونه رنگ آبی مشاهده گردد
مواد غیر فرار:
با تبخیر 100 میلی لیتر آب نباید باقی مانده ی قابل وزنی از آن باقی بماند
فلزات سنگین و کلسیم:
100 میلی لیتر از آب نیابد با محلول های هیدروژن سولفید، آمونیاک؛ آمونیوم سولفید و آمونیوم اگزالات وارد واکنش شود و تغییری در آن دیده شود
مواد قابل اکسید با پرمنگنات (نیتریت ها، مواد آلی و…):
به 100 میلی لیتر از آب مقدار 1میلی لیتر سولفوریک اسید 16 درصد و یک قطره محلول پتاسیم پرمنگنات می افزاییم . سپس محلول فوق را حرارت می دهیم تا به جوش آید. محلول را 3 دقیقه در حال جوش نگه می داریم. در صورتی که آب خالص باشد، نباید محلول بی رنگ گردد
منبع:
Merck, Emanuel. Chemical reagents, their purity and tests. Van Nostrand, 1914