دی اتیلن گلیکول

خواص دی اتیلن گلیکول

نام محصول: دی اتیلن گلیکول – Diethylene glycol

فرمول شیمیایی: HOCH₂CH₂OCH₂CH₂OH  یا C₄H₁₀O₃

جرم مولی: 106/12 گرم بر مول

چگالی: 1/118 گرم بر مول

نقطه اشتعال: 138 درجه سانتی گراد

نقطه جوش: 245 درجه سانتی گراد

اسامی دیگر: اتیلن دی گلیکول، دی گلیکول، دی هیدروکسی دی اتیل اتر

یک مایع بی رنگ، با فراریت پایین می باشد و فشار بخار آن در دمای 20 درجه سانتی گراد برابر با mmHg 01/0 است. دی اتیلن گلیکول یک ماده شیمیایی پایدار، غیرخورنده و با نقطه اشتعال بالاست.

دی اتیلن گلیکول در سال 1869 کشف شد و فرآیند تولید تجاری آن نخستین بار در سال 1928 آغاز شد. دی اتلین گلیکول یک حلال فوق العاده بوده و به عنوان جایگزین گلیسرول و در تولید رزین ها و مواد منفجره استفاده شد. در سال 1985 مشخص شد که نوشیدنی های تولیدی در آلمان و استرالیا حاوی دی اتیلن گلیکول به عنوان شیرین کننده بوده است. در آن زمان اگرچه هیچ مورد مسمویتی گزارش نشد، ولی بیش از یک میلیون بطری از بازار مرجوع شد. در سال 2007 نیز مشخص شد که در محصولات خمیردندان، % 8-7 دی اتیلن گلیکول استفاده شده است.

دی اتیلن گلیکول، دومین عضو از دی هیدروکسی الکل ها می باشد. دی اتیلن گلیکول (DEG) از طریق هیدراتاسیون مستقیم اتیلن اکسید تولید می شود. دی اتیلن گلیکول (DEG) همراه با متیل اتیلن گلیکول (MEG) و تری اتیلن گلیکول (TEG) نیز تولید می شود.

کاربرد دی اتیلن گلیکول

یکی از کاربردهای اصلی دی اتیلن گلیکول، کاربرد آن به عنوان حلال می باشد؛ این ماده به عنوان حلال برای آروماتیک ها در پالایشگاه و جداسازی هیدروکربن های آروماتیک و پارافینی ، جوهرهای پرینت و رنگ ها … استفاده می شود.

گروه های هیدروکسیل در ساختار گلیکول، شیمی واکنش های الکل را فراهم می کنند و در نتیجه می تواند طیف وسیعی از محصولات را تولید کند. درواقع هیدروکسیل ها می تواند به آلدهید، آلکیل هالید، آمین، اسیدهای کربوکسیلیک، اترها، استرهای نیترات، نیتریل، استرهای نیتریل، استرهای آلی، پراکسیدها، استرهای فسفات و استرهای سولفات تبدیل شوند.

دی اتیلن گلیکول در جوهر رنگ، چسب، چرم، روغن ترمز، روان کننده ها، مواد آرایشی و بهداشتی، تولید کاغذ و منسوجات، خشک کردن صنعتی گازها، مونومر برای رزین های پلی استر و پلی اُل¬های پلی استر و رزین های پلی استر غیراشباع، عوامل آب زدا برای گاز طبیعی، پلاستی سایزرها به ویژه برای کاغذ، الیاف پلی استر، پلاستیک های پلی اتیلن ترفتالات (PET)، کواگولانت در ضدیخ خودرو کاربرد دارد. دی اتیلن گلیکول همچنین به عنوان پایدارکننده در مخلوط های روغن محلول، عامل کوپلینگ و سازگارکننده برای جوهرها و رنگ ها، ماده واسط شیمیایی در امولسیفایرها، روان کننده ها و مورفولین استفاده می شود.

در شرایط استفاده معمولی، دی اتیلن گلیکول منجر به تحریک چشم یا پوست نمی شود ولی در مواردی که بخار آن استنشاق شود، منجر به ایجاد حساسیت در بینی، گلو و ریه می شود. دی اتیلن گلیکول در موارد خوردن بسیار سمی است و منجر به آسیب به کلیه می شود.

در حالت ذخیر طولانی مدت، همراه با کاهش pH آن، خاصیت اسیدی آن بیشتر شده و ماده پررنگتر می شود. برای حداقل کردن این تغییرات، دی اتیلن گلیکول را مخازن فولاد زنگ نزن و تحت یک گاز خنثی مانند نیتروژن نگهداری کنید.