ترکیب فوق ممکن است حاوی ناخالصی هایی از جمله فسفات ها، فلزات سنگین، سولفات ها و… باشد. برای شناسایی ناخالصی های موجود در آن و سنجش میزان خلوص این ترکیب تست های شناسایی زیر را انجام می دهند:
فهرست مطالب
فسفات ها:
10 گرم از محصول فوق را با 25 میلی لیتر آب و 15 میلی لیتر محلول آمونیاک مخلوط نمایید. در صورت خالص بودن ترکیب اولیه، محلول حاصله شفاف و بی رنگ می باشد. سپس150 میلی لیتر اسید نیتریک به محلول ساخته شده اضافه می نماییم و آن را 2 ساعت در دمای 40 درجه ی سانتی گراد بدون حرکت قرار می دهیم. در صورتی که آمونیوم مولیبدات مورد استفاده خالص بوده باشد هیچگونه رسوب زرد رنگی بعد از سپری شدن زمان ذکر شده در شرایط فوق حاصل نمی شود.
فلزات سنگین:
2 گرم از ماده ی فوق را در 5 میلی لیتر آب و 5 میلی لیتر آمونیاک حل می کنیم و در نهایت به محلول ساخته شده 10 میلی لیتر هیدروژن سولفید می افزاییم. در صورتی که محلول به رنگ سبز تغییر پیدا نکرد و یا هیچگونه رسوبی در انتهای طرف آزمایش دیده نشد می توان از خلوص این ترکیب نسبت به وجود فلزات سنگین اطمینان خاطر حاصل نمود.
سولفات ها:
1 گرم از ترکیب فوق را در 10 میلی لیتر آب حل می نماییم. محلول ساخته شده را با کمک اسید نیتریک اسیدی می نماییم. در صورتی که به محلول فوق باریم سولفات اضافه نمودیم و در محلول اسیدی ساخته شده تغییری مشاهده نشد می توان از خلوص ترکیب فوق اطمینان خاطر حاصل نمود.
کلرید ها:
20 میلی لیتر از محلول آمونیوم مولیبدات که با نسبت 1 به 20 ساخته شده است بر می داریم و با اسید نیتریک اسیدی می نماییم. در صورت خالص بودن ماده ی اولیه ی مورد استفاده هیچگونه تغییری در آن بعد از واکنش محلول فوق با نقره نیترات نباید مشاهده شود.
انداه گیری کمی:
برای این منظور مقدار مولیبدات موجود در ترکیب را اندازه گیری می نمایند. مقدار 1 گرم از ترکیب فوق را به آرامی بر روی شعله قرار می دهند تا زمانی که بوی آمونیاک از ترکیب فوق حذف شد. مقدار مولیبدات بدون آب به دست آمده را وزن می کنند. مقدار آن در صورت خالص بودن ترکیب اولیه ی مورد استفاده باید در حدود 81 درصد بوده باشد.
منبع:
Merck, Emanuel. Chemical reagents, their purity and tests. Van Nostrand, 1914
